Seriemoordenaar Hans van Zon

Hans van Zon was een Nederlandse seriemoordenaar. Hij heeft een aantal moorden op zijn naam staan, de meesten zijn gepleegd in opdracht van de Utrechtse crimineel Ouwe Nol. In dit artikel leest u alles over het leven, de moorden en de uitzitting van de straf van Hans van Zon.

De jeugd van Hans van Zon

Hans van Zon werd op 6 maart 1941 in Utrecht geboren als Johannes Marinus (Hans) van Zon. Al van jongs af aan staat Hans bekend als een zeer nette en intelligente jongen. Als Hans niet uit een arm arbeidersmilieu kwam, zouden zijn ouders genoeg geld hebben gehad om hem te laten studeren aan de universiteit. Mensen die Hans van Zon kenden, beschreven Hans als intelligent, knap, een nette jongen en bovenal noemden zij hem een charmeur en niemand had ooit van Hans van Zon verwacht dat hij een dubbel leven leidde en hij in zijn 'geheime' leven een seriemoordenaar. De vraag die nu de ronde gaat is, dat als Hans uit een rijker milieu was gekomen, hij dan nog steeds was gaan moorden... Deze vraag kan echter niet meer beantwoord worden.

Zijn vriendin

In 1967, toen Hans 26 jaar oud was, woonde hij bij Caroline Gigli in, zijn Italiaanse vriendin. Het scheen Hans niet uit te maken dat zij meer dan 20 jaar in leeftijd verschilden, Caroline was namelijk op dat moment 47 jaar oud. Wat Caroline niet wist, was dat Hans een vreemdganger was en er een andere vriendin, eveneens ouder, op nahield: Coby van der Voort, 37 jaar oud. Hans had geen werk maar verdiende een extra zakcentje omdat hij foto's met pornografische afbeeldingen verkocht. Op de foto's waren Caroline en Coby afgebeeld.

Zijn eerste moord

In april 1967 loopt de relatie van Hans van Zon en Coby van der Voort op de klippen. Hans beweerde tot aan zijn overlijden dat Coby zich na de relatiebreuk nog steeds aan hem bleef opdringen. Dit schoot bij Hans in het verkeerde keelgat en hij bracht haar een bezoek in haar woning. Toen hij eenmaal in de woning van Coby was, hebben zij flinke ruzie gehad, en heeft hij haar met voorbedachte rade vermoord. De politie heeft dit kunnen bewijzen doordat Hans een loden pijp mee naar de woning van Coby had genomen, welke hij zelf gefabriceerd had. Hij heeft met de loden pijp op haar hele lichaam ingeslagen. Om de politie op een foutief spoor te zetten, heeft hij, toen zij al was overleden, haar lichaam verminkt met een mes. Op deze manier zou het moeten lijken op een roofmoord. Om dit statement nog meer te bevestigen, nam Hans alle juwelen en sieraden van Coby mee, en gaf deze aan zijn andere vriendin, Caroline. Ook het in scène zetten van de roofmoord zou door de rechtbank als bewijs gezien worden dat deze moord met voorbedachte rade gepleegd was.

De moord opgebiecht

Hans van Zon en Arnoldus Rietbergen ('Ouwe Nol'; een Utrechtse draaideurcrimineel) kenden elkaar al een geruime tijd en op een gegeven moment biechtte Hans aan Ouwe Nol op dat hij Coby vermoord had. Het is vandaag de dag nog steeds niet duidelijk of Ouwe Nol een soort van vaderfiguur was voor Hans, of dat Ouwe Nol Hans aan het afpersen was. Maar wat wel duidelijk is, is dat Hans twee roofmoorden gepleegd had in opdracht en op aanwijzing van Ouwe Nol. Naast de twee gepleegde roofmoorden in opdracht, heeft Hans ook een poging tot roofmoord op zijn naam staan, eveneens in opdracht van Ouwe Nol.

De twee slachtoffers die gevallen zijn bij de twee gelukte roofmoorden, waren Jan (Ome Cupido) Donse en Reijer de Bruin. Jan was een 80-jarige man die een eigen winkel in feestartikelen had en Reijer de Bruin was een zeer geliefde melkboer. De buit bedroeg over het algemeen geld en sieraden en werd verdeeld onder Ouwe Nol en Hans van Zon.

Dora Woortmeijer, een weduwe, was het slachtoffer geworden van de mislukte roofmoord. Typisch feit is dat Dora een voormalige geliefde van Ouwe Nol was, maar tot op de dag van vandaag is niet duidelijk geworden of deze poging tot roofmoord uit wraak gepleegd is. Hans van Zon sloeg Dora met een loden pijp op haar hoofd en ging er met juwelen en geld vandoor, terwijl hij haar levenloos achterliet. Echter, wonder boven wonder overleefde ze de klap op haar hoofd en genas zij helemaal. Op het politiebureau wist zij via foto's de dader aan te wijzen (Hans van Zon). Daarnaast was er rond diezelfde tijd ook een tip gekomen over de moorden uit de Utrechtse onderwereld. Deze tip zou ook Hans van Zon als dader aanmerken.

Arrestatie en rechtszaak

Op 13 december 1967 werd Hans van Zon gearresteerd, waarna zijn rechtszaak begon. Na drie jaar, in maart 1970, werd Hans van Zon eindelijk veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf, onder massale belangstelling van de nationale (en zelfs internationale) pers.

Twijfels en verdenkingen

Hans van Zon is uiteindelijk veroordeeld voor drie moorden (de moord op zijn ex Coby, en de twee roofmoorden in opdracht van Ouwe Nol) en een poging tot roofmoord (eveneens in opdracht van Ouwe Nol). Doordat Hans van Zon drie moorden gepleegd heeft, komt hij te boek te staan als seriemoordenaar. Toch blijven er vragen bestaan, want men verdacht Hans van Zon er ook op nog meer moorden gepleegd te hebben, waaronder de (lust)moord op Elly Segov (1964) en de moord op Claude Berkeley (1965), een homoseksuele filmregisseur uit Engeland. Toch heeft de politie nooit genoeg bewijzen gevonden om Hans van Zon ook voor de moorden op Elly en Claude te berechten. Tevens wordt er gedacht dat Hans van Zon tijdens een weekendverlof in het jaar 1985 een moord heeft gepleegd op het Zuidplein, Rotterdam. Echter is dit nooit bewezen.

Gevangenschap

Tijdens het uitzitten van zijn levenslange gevangenisstraf kreeg Hans een relatie met zijn therapeute (Riet van der Brink). In het jaar 1974 trouwde hij met haar. Bijzonder opvallend is dat Hans in de gevangenis een veel makkelijker leventje leidde dan zijn medegevangenen, en hij het het bovendien luxer. Mogelijk heeft zijn vriendin (resp. vrouw) Riet hier iets mee te maken gehad, maar dit is onbekend. Tevens moest de toenmalige minister van Justitie, Van Agt, zich verantwoorden bij zijn partij de KVP, over het luxe leventje dat Hans van Zon in de gevangenis leidde.

Vrij man

Omdat Hans van Zon zich gedroeg als een modelgevangene en hij goed gedrag vertoonde, werd zijn levenslange celstraf omgezet naar 28,5 jaar celstraf en met éénderde verminderd. Dit resulteerde erin, dat Hans in 1986 weer vrij man was, dit tot grote ophef van de slachtoffers en de nabestaanden van de slachtoffers die in handen waren gevallen van Hans van Zon. Ook werd hij na zijn vrijlating nooit of te nimmer met rust gelaten door de nationale, en zelfs internationale, pers. Vooral zijn drankverslaving was gedurende lange tijd een hot item in het nieuws. In het jaar 1995 scheidde Hans van Riet van der Brink, maar toch bleven zij de rest van hun leven een haat-liefdeverhouding houden. Mensen, en dan vooral de nieuwe buurtbewoners van Hans, waren fel tegen de  vrijlating van Hans van Zon. Een citaat uit een interview met Hans van Zon, gehouden door Mark van Driel, waarin Hans vertelt over zijn nieuwe buurt...: [I]"De meeste flatbewoners zeggen hem net iets te vriendelijk gedag. En in de lift vragen ze net iets te bezorgd naar zijn gezondheid. Eet je wel goed, buurman, je ziet een beetje pips. Ze bedoelen lijkbleek, maar dat woord durft niemand te gebruiken."[/I] Hans van Zon grijnst, een olijke blik in een gegroefd gelaat. [I]"Ze bedoelen eigenlijk lijkbleek, maar dat woord durft niemand te gebruiken."[/I]

De laatste lootjes

De laatste jaren van zijn leven woonde Hans in Delfzijl, waar hij op 11 mei 1998 overleed ten gevolge van langdurig en veelvuldig alcoholmisbruik. Na onderzoek (sectie) op zijn lichaam werd duidelijk dat hij uiteindelijk is overleden aan een maagbloeding. Hans van Zon werd 57 jaar oud. Zijn begrafenis was een armoedige zooi: zijn exvrouw Riet, een paar buren, een kennis, een journalist, zijn advocaat (Hans Anker) en een medewerker van de Van Mesdagkliniek woonden deze treurige gebeurtenis bij.