Hans van Zon was een Nederlandse
seriemoordenaar. Hij heeft een aantal moorden op zijn naam staan, de meesten
zijn gepleegd in opdracht van de Utrechtse crimineel Ouwe Nol. In dit artikel
leest u alles over het leven, de moorden en de uitzitting van de straf van Hans
van Zon.
De jeugd van
Hans van Zon
Hans
van Zon werd op 6 maart 1941 in Utrecht geboren als Johannes Marinus (Hans) van
Zon. Al van jongs af aan staat Hans bekend als een zeer nette en intelligente
jongen. Als Hans niet uit een arm arbeidersmilieu kwam, zouden zijn ouders
genoeg geld hebben gehad om hem te laten studeren aan de universiteit. Mensen
die Hans van Zon kenden, beschreven Hans als intelligent, knap, een nette
jongen en bovenal noemden zij hem een charmeur en niemand had ooit van Hans van
Zon verwacht dat hij een dubbel leven leidde en hij in zijn 'geheime' leven een
seriemoordenaar. De vraag die nu de ronde gaat is, dat als Hans uit een rijker
milieu was gekomen, hij dan nog steeds was gaan moorden... Deze vraag kan
echter niet meer beantwoord worden.
Zijn vriendin
In
1967, toen Hans 26 jaar oud was, woonde hij bij Caroline Gigli in, zijn
Italiaanse vriendin. Het scheen Hans niet uit te maken dat zij meer dan 20 jaar
in leeftijd verschilden, Caroline was namelijk op dat moment 47 jaar oud. Wat
Caroline niet wist, was dat Hans een vreemdganger was en er een andere
vriendin, eveneens ouder, op nahield: Coby van der Voort, 37 jaar oud. Hans had
geen werk maar verdiende een extra zakcentje omdat hij foto's met
pornografische afbeeldingen verkocht. Op de foto's waren Caroline en Coby
afgebeeld.
Zijn eerste
moord
In
april 1967 loopt de relatie van Hans van Zon en Coby van der Voort op de
klippen. Hans beweerde tot aan zijn overlijden dat Coby zich na de relatiebreuk
nog steeds aan hem bleef opdringen. Dit schoot bij Hans in het verkeerde
keelgat en hij bracht haar een bezoek in haar woning. Toen hij eenmaal in de
woning van Coby was, hebben zij flinke ruzie gehad, en heeft hij haar met
voorbedachte rade vermoord. De politie heeft dit kunnen bewijzen doordat Hans
een loden pijp mee naar de woning van Coby had genomen, welke hij zelf
gefabriceerd had. Hij heeft met de loden pijp op haar hele lichaam ingeslagen.
Om de politie op een foutief spoor te zetten, heeft hij, toen zij al was
overleden, haar lichaam verminkt met een mes. Op deze manier zou het moeten
lijken op een roofmoord. Om dit statement nog meer te bevestigen, nam Hans alle
juwelen en sieraden van Coby mee, en gaf deze aan zijn andere vriendin,
Caroline. Ook het in scène zetten van de roofmoord zou door de rechtbank als
bewijs gezien worden dat deze moord met voorbedachte rade gepleegd was.
De moord
opgebiecht
Hans
van Zon en Arnoldus Rietbergen ('Ouwe Nol'; een Utrechtse draaideurcrimineel)
kenden elkaar al een geruime tijd en op een gegeven moment biechtte Hans aan
Ouwe Nol op dat hij Coby vermoord had. Het is vandaag de dag nog steeds niet
duidelijk of Ouwe Nol een soort van vaderfiguur was voor Hans, of dat Ouwe Nol
Hans aan het afpersen was. Maar wat wel duidelijk is, is dat Hans twee
roofmoorden gepleegd had in opdracht en op aanwijzing van Ouwe Nol. Naast de
twee gepleegde roofmoorden in opdracht, heeft Hans ook een poging tot roofmoord
op zijn naam staan, eveneens in opdracht van Ouwe Nol.
De twee slachtoffers die gevallen zijn bij de twee gelukte roofmoorden, waren Jan (Ome Cupido) Donse en Reijer de Bruin. Jan was een 80-jarige man die een eigen winkel in feestartikelen had en Reijer de Bruin was een zeer geliefde melkboer. De buit bedroeg over het algemeen geld en sieraden en werd verdeeld onder Ouwe Nol en Hans van Zon.
Dora Woortmeijer, een weduwe, was het slachtoffer geworden van de mislukte roofmoord. Typisch feit is dat Dora een voormalige geliefde van Ouwe Nol was, maar tot op de dag van vandaag is niet duidelijk geworden of deze poging tot roofmoord uit wraak gepleegd is. Hans van Zon sloeg Dora met een loden pijp op haar hoofd en ging er met juwelen en geld vandoor, terwijl hij haar levenloos achterliet. Echter, wonder boven wonder overleefde ze de klap op haar hoofd en genas zij helemaal. Op het politiebureau wist zij via foto's de dader aan te wijzen (Hans van Zon). Daarnaast was er rond diezelfde tijd ook een tip gekomen over de moorden uit de Utrechtse onderwereld. Deze tip zou ook Hans van Zon als dader aanmerken.
De twee slachtoffers die gevallen zijn bij de twee gelukte roofmoorden, waren Jan (Ome Cupido) Donse en Reijer de Bruin. Jan was een 80-jarige man die een eigen winkel in feestartikelen had en Reijer de Bruin was een zeer geliefde melkboer. De buit bedroeg over het algemeen geld en sieraden en werd verdeeld onder Ouwe Nol en Hans van Zon.
Dora Woortmeijer, een weduwe, was het slachtoffer geworden van de mislukte roofmoord. Typisch feit is dat Dora een voormalige geliefde van Ouwe Nol was, maar tot op de dag van vandaag is niet duidelijk geworden of deze poging tot roofmoord uit wraak gepleegd is. Hans van Zon sloeg Dora met een loden pijp op haar hoofd en ging er met juwelen en geld vandoor, terwijl hij haar levenloos achterliet. Echter, wonder boven wonder overleefde ze de klap op haar hoofd en genas zij helemaal. Op het politiebureau wist zij via foto's de dader aan te wijzen (Hans van Zon). Daarnaast was er rond diezelfde tijd ook een tip gekomen over de moorden uit de Utrechtse onderwereld. Deze tip zou ook Hans van Zon als dader aanmerken.
Arrestatie en
rechtszaak
Op
13 december 1967 werd Hans van Zon gearresteerd, waarna zijn rechtszaak begon.
Na drie jaar, in maart 1970, werd Hans van Zon eindelijk veroordeeld tot een
levenslange gevangenisstraf, onder massale belangstelling van de nationale (en
zelfs internationale) pers.
Twijfels en
verdenkingen
Hans
van Zon is uiteindelijk veroordeeld voor drie moorden (de moord op zijn ex
Coby, en de twee roofmoorden in opdracht van Ouwe Nol) en een poging tot
roofmoord (eveneens in opdracht van Ouwe Nol). Doordat Hans van Zon drie
moorden gepleegd heeft, komt hij te boek te staan als seriemoordenaar. Toch blijven er vragen bestaan, want men verdacht Hans
van Zon er ook op nog meer moorden gepleegd te hebben, waaronder de (lust)moord
op Elly Segov (1964) en de moord op Claude Berkeley (1965), een homoseksuele
filmregisseur uit Engeland. Toch heeft de politie nooit genoeg bewijzen
gevonden om Hans van Zon ook voor de moorden op Elly en Claude te berechten.
Tevens wordt er gedacht dat Hans van Zon tijdens een weekendverlof in het jaar
1985 een moord heeft gepleegd op het Zuidplein, Rotterdam. Echter is dit nooit
bewezen.
Gevangenschap
Tijdens
het uitzitten van zijn levenslange gevangenisstraf kreeg Hans een relatie met
zijn therapeute (Riet van der Brink). In het jaar 1974 trouwde hij met haar.
Bijzonder opvallend is dat Hans in de gevangenis een veel makkelijker leventje
leidde dan zijn medegevangenen, en hij het het bovendien luxer. Mogelijk heeft
zijn vriendin (resp. vrouw) Riet hier iets mee te maken gehad, maar dit is
onbekend. Tevens moest de toenmalige minister van Justitie, Van Agt, zich
verantwoorden bij zijn partij de KVP, over het luxe leventje dat Hans van Zon
in de gevangenis leidde.
Vrij man
Omdat
Hans van Zon zich gedroeg als een modelgevangene en hij goed gedrag vertoonde,
werd zijn levenslange celstraf omgezet naar 28,5 jaar celstraf en met éénderde
verminderd. Dit resulteerde erin, dat Hans in 1986 weer vrij man was, dit tot
grote ophef van de slachtoffers en de nabestaanden van de slachtoffers die in handen
waren gevallen van Hans van Zon. Ook werd hij na zijn vrijlating nooit of te
nimmer met rust gelaten door de nationale, en zelfs internationale, pers.
Vooral zijn drankverslaving was gedurende lange tijd een hot item in het
nieuws. In het jaar 1995 scheidde Hans van Riet van der Brink, maar toch bleven
zij de rest van hun leven een haat-liefdeverhouding houden. Mensen, en dan
vooral de nieuwe buurtbewoners van Hans, waren fel tegen de vrijlating
van Hans van Zon. Een citaat uit een interview met Hans van Zon, gehouden door
Mark van Driel, waarin Hans vertelt over zijn nieuwe buurt...: [I]"De
meeste flatbewoners zeggen hem net iets te vriendelijk gedag. En in de lift
vragen ze net iets te bezorgd naar zijn gezondheid. Eet je wel goed, buurman, je
ziet een beetje pips. Ze bedoelen lijkbleek, maar dat woord durft niemand te
gebruiken."[/I] Hans van Zon grijnst, een olijke blik in een gegroefd
gelaat. [I]"Ze bedoelen eigenlijk lijkbleek, maar dat woord durft niemand
te gebruiken."[/I]
De laatste
lootjes
De
laatste jaren van zijn leven woonde Hans in Delfzijl, waar hij op 11 mei 1998
overleed ten gevolge van langdurig en veelvuldig alcoholmisbruik. Na onderzoek
(sectie) op zijn lichaam werd duidelijk dat hij uiteindelijk is overleden aan
een maagbloeding. Hans van Zon werd 57 jaar oud. Zijn begrafenis was een
armoedige zooi: zijn exvrouw Riet, een paar buren, een kennis, een journalist,
zijn advocaat (Hans Anker) en een medewerker van de Van Mesdagkliniek woonden
deze treurige gebeurtenis bij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten