vrijdag 27 april 2012

Rasbeschrijving: poolwolf


De poolwolf (wetenschappelijke benaming: canis lupus arctos) is een wolvensoort die in Noord-Amerika voorkomt. De poolwolf wordt ook wel Alaskawolf genoemd. Lees in dit artikel alles over deze bijzondere, witte wolvensoort.

Taxonomische indeling van de poolwolf

De poolwolf behoort tot het dierenrijk en valt onder de stam Chordata (chordadieren), klasse Mammalia (zoogdieren), de orde Carnivora (roofdieren) en de familie Canidae (Hondachtigen). Het geslacht is Canis (wolven en jakhalzen), de soort Canis lupus (wolf) en de ondersoort is Canis lupus arctos (poolwolf ofwel Alaskawolf).

Beschrijving van de poolwolf

De poolwolf is een ondersoort van de wolf en is aanzienlijk kleiner dan zijn soortgenoten. Volwassen poolwolven kunnen 90 centimeter lang worden en de staart kan een totale lengte van 30 centimeter hebben. De schofthoogte (afstand van de grond tot aan het hoogste puntje van de schouder) bedraagt 65 tot 80 centimeter. De poolwolf is vaak zwaarder dan de grijze wolf, maar meestal weegt dit dier rond de 45 kilo. Er is echter een Poolwolf gesignaleerd met een totaalgewicht van 80 kilo, een gewicht dat zeer uitzonderlijk is voor een wolf.
De poolwolf heeft een spierwitte vacht die, vergeleken bij andere wolvensoorten, extreem dik is. De dikte van de vacht is belangrijk voor poolwolven, omdat deze hen dient te beschermen tegen de extreme weersomstandigheden. Zijn neus is kleiner en ronder dan die van andere wolvensoorten. Ook  de spieren zijn kleiner, evenals de oren en de poten. Dat deze lichaamsdelen kleiner zijn, is logisch. Omdat de uitstekende lichaamsdelen (oren, snuit, poten en staart) kleiner zijn, is de totale lichaamsoppervlakte die aan kou wordt blootgesteld kleiner. Wat ook typerend is bij poolwolven, is dat zij extra haar tussen de voetzolen hebben groeien. Deze haartjes zorgen voor een extra isolerende laag zodat de poolwolf niet onderkoeld kan raken via zijn poten.
Poolwolven hebben sterke kaken met scherpe tanden. De hoektanden zijn zeer lang en daardoor prima geschikt voor het verscheuren van vlees.
In het wild haalt de poolwolf een leeftijd van 10 tot 15 jaar. Als de poolwolf in gevangenschap leeft, kan hij met gemak een leeftijd van 20 jaar bereiken.

Leefgebied van de poolwolf

De poolwolf leeft in het noorden van Canada, Alaska en Groenland, over het algemeen tussen de 70 en 75 graden Noorderbreedte. Het gebied waar de poolwolf op zijn best is, is bedekt met sneeuw en ijs en temperaturen van -50 graden Celsius zijn heel normaal. De gemiddelde temperatuur is iets minder koud, namelijk -30 graden Celsius. Als er wind staat, kan de gevoelstemperatuur op sommige plekken zelfs -100 graden Celsius worden. Door deze koude temperaturen en extreme weersomstandigheden heeft de mens het moeilijk om zich in deze gebieden te vestigen. Enkel Eskimo’s zijn soms in deze gebieden te vinden.
Omdat er weinig mensen leven in de gebieden waar de poolwolf leeft en jaagt, hebben deze wolven zeer weinig tot geen contact met de mens. Hierdoor is de poolwolf nog niet verdreven en is het één van de weinige wolvensoorten die anno 2010 nog steeds in de oorspronkelijke habitat voorkomt.

Leefwijze van de poolwolf
De poolwolf is, net als andere wolven, sociaal en leeft vaak in groepen. De groep, die ook wel aangeduid wordt als roedel, wordt geleid door een alfamannetje en een alfavrouwtje, de roedelleiders. De wolf die als tweede in rang staat, (dus direct onder het alfamannetje en –vrouwtje) wordt de beta genoemd. Deze rangorde komt voor bij elke wolvensoort en bepaalt onder andere wie er als eerste mag eten en welke wolf zich mag voorplanten en welke niet.
Doordat de poolwolf in een zeer koud gebied leeft waarin bijna alles diepbevroren is, is het moeilijk om holen te graven. Daarom heeft een roedel poolwolven één of twee vaste gebieden waar zij steeds terugkomen om te rusten en jongen te baren. Vaak zijn de holen te vinden in een grot of bij een inham van een rots.
Dagelijks rennen de poolwolven meer dan 50 kilometer om zichzelf warm te houden en om prooien te lokaliseren. Zelfs jonge wolven van twee of drie maanden oud moeten in staat zijn om deze grote afstanden af te leggen.

De jacht en het voedsel van poolwolven

De poolwolf is een wolvensoort dat zowel alleen als in een roedel jaagt. Vooral lemmingen en hazen zijn een geliefde prooi van de poolwolf, maar ook grotere prooien als kariboes en muskusossen zijn een vaak geziene prooi. Doordat poolwolven een uitstekend gezichtsvermogen, gehoor en reukvermogen hebben, zijn zij prima in staat om een prooi op te sporen en te lokaliseren. De grotere prooien worden vooral in een roedel gevangen, zodat ze meer kans op slagen hebben. Als de prooi gevangen is, zal het dier gedood worden door een beet in de nek.
Als de prooi gedood is, zal de poolwolf alles nuttigen, ook de huid en de botten van het dier. Dit lijkt bijzonder, omdat andere wolvensoorten dit niet doen. Maar als wij naar het klimaat van de poolwolf kijken, is dit eetgedrag niet meer dan logisch. Voedsel is schaars, dus de wolven moeten zo veel mogelijk voedingsstoffen binnen zien te krijgen. Ook in de vacht, de huid en de botten zitten voedingsstoffen, al is dit in zeer lage concentraties.
Het jachtgebied van de poolwolf is gigantisch en kan met gemak een oppervlakte van 2000 vierkante kilometer beslaan. Dit grote jachtgebied is nodig om aan voldoende voedsel te komen. Prooien zijn schaarser dan in bijvoorbeeld bosrijke gebieden, dus het is meer dan logisch dat zij ook veel verder van hun thuishonk weg moeten trekken om voedsel te bemachtigen.

Communicatie bij poolwolven

Poolwolven communiceren, net als andere wolvensoorten, vooral met hun lichaam. Maar ook communicatie middels geluiden komt toch nog regelmatig voor. Als een poolwolf met geluiden communiceert, gebeurt dit vooral met huilen. Het huilen bij wolven heeft een aantal betekenissen, waaronder contact te houden met andere roedelleden als de groep over een grotere afstand verspreid is. Ook zal een poolwolf een huilend geluid laten horen aan het begin en aan het einde van de jacht, maar ook als zij dingen willen beschermen (bijvoorbeeld hun leefgebied of een prooi). Wetenschappers hebben aangenomen dat het huilen het sociale contact binnen de groep verbetert en dat de band tussen wolven onderling er sterker door wordt.

Voortplanting van de poolwolf

Bij poolwolven is het normaal dat alleen het alfamannetje en –vrouwtje zich voortplanten, andere leden van de roedel hebben dit recht niet. Doordat de poolwolf in een zeer moeilijk en koud klimaat leeft, is het opvoeden van pups (welpen) een zeer moeilijke taak. Daarom is het van een groot belang dat een alfavrouwtje de welpen in de lente en in de zomer kan opvoeden.
Vlak voordat zij moet bevallen van een aantal welpen, zal zij zich terugtrekken van de groep om in alle rust de pups ter wereld te brengen. Om dit op een goede manier te doen, zal het alfavrouwtje op zoek moeten gaan naar een hol of grot, zodat de jongen in de eerste levensmaanden beschut zullen zijn tegen het koude klimaat. Nesten van een poolwolf zijn kleiner dan bij andere wolvensoorten en het vrouwtje baart dan ook maar twee tot drie welpen, die geboren worden in de maand mei of juni.
Waarom de worpen van poolwolven kleiner zijn dan bij andere wolvensoorten, is gemakkelijk te verklaren. Hij leeft in een koud klimaat met weinig voedsel, waardoor de roedel niet te groot kan te worden. Als de roedel te groot wordt, is de kans namelijk groot dat er te weinig voedsel is en dat de hele roedel dus honger lijdt. Ook is het zo dat bij een kleine worp de welpen een grotere overlevingskans hebben dan wanneer er een groot aantal pups geboren wordt.
Als de welpen worden geboren, zijn zij blind, doof en hulpeloos. Zij zijn dus in de beginperiode volledig afhankelijk van hun moeder. Het alfavrouwtje zal nooit wijken van de zijde van haar pups, op haar beurt is zij ook weer afhankelijk van het alfamannetje. Hij heeft namelijk de taak om haar voedsel te brengen. Wanneer de pups de leeftijd van 4 weken hebben bereikt, zijn zij zover dat ze vlees kunnen gaan eten. Vanaf dat moment is de gehele roedel verantwoordelijk voor het voeden en opvoeden van de welpen.

Heeft de poolwolf vijanden?

De poolwolf heeft bijna geen natuurlijke vijanden. De enige twee vijanden die de poolwolf heeft, zijn de extreme kou en de mens. De poolwolf is een geliefd dier voor jagers, aangezien de vacht ruim € 500,00 euro opbrengt. Maar door de extreme weersomstandigheden laten jagers het vaak uit hun hoofd om op zoek te gaan naar poolwolven. Doordat het in deze gebieden zo koud is, is het voortbestaan van de poolwolf gegarandeerd en wordt hij dus niet met uitsterven bedreigd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten