vrijdag 27 april 2012

Hoe ziet een vagina eruit?


De vagina (ook wel schede genoemd) is het inwendige deel van het vrouwelijke geslachtsorgaan. De vagina verbindt de baarmoeder met de buitenkant van het lichaam, waarbij het uitwendige gedeelte van het geslachtsorgaan de ‘vulva’ wordt genoemd. In dit artikel leest u alles over de vagina.

Wat is een vagina

De vagina is het inwendige deel van het vrouwelijke geslachtsorgaan en verbindt de baarmoeder met de buitenkant van het lichaam. De vagina wordt ook wel ‘schede’ genoemd. De vagina is het gedeelte van het vrouwelijke geslachtsorgaan waar de penis wordt ingebracht tijdens de geslachtsgemeenschap (seks). Wanneer de vrouw zwanger is en moet bevallen, is de vagina een deel van het geboortekanaal.

Anatomie van de vagina

De vagina is onderdeel van het vrouwelijke geslachtsorgaan, wat inhoudt dat enkel een vrouw over een vagina beschikt. De vagina is min of meer te vergelijken met de penis van de man. Een vagina is zo’n acht tot tien centimeter lang, is buisvormig en elastisch van structuur en is omgeven door een dunne spierlaag. Wanneer de vrouw ontspannen is, is de vagina gesloten en liggen de voorwand en achterwand tegen elkaar aan. Wanneer men dit als een dwarsdoorsnede bekijkt, ziet men een H-vormige spleet. Aan de bovenkant van de vagina bevindt zich het schedegewelf (Latijn: fornix), die de baarmoederhals (cervix) omgeeft. Aan de onderkant van de vagina wordt de vagina begrensd door de hymenaalring, wat kleine resten van het maagdenvlies (hymen) zijn.
De vagina is bekleed met een glycogeenrijk meerlagig, niet-verhoornd plaveiselepitheel. Hierdoor is de binnenkant van de vagina roze gekleurd.
Tussen de spierlaag van de vagina en de omliggende organen (onder andere de blaas, plasbuis en endeldarm) is bindweefsel aanwezig (‘paracolpium’ genoemd). Dit bindweefsel bevat onder andere bloedvaten, zenuwen en bekkenbodemspieren.  Wanneer de vrouw staat, is de vagina in een achterwaarts omhoogstaande positie gericht en vormt het een hoek van 90 graden met de baarmoeder (uterus).

Vaginale afscheiding

Zoals elke vrouw (en de meeste mannen) wel weet, produceert de vagina afscheiding (fluor vaginalis), ook wel ‘vaginale afscheiding’ genoemd. Deze vaginale afscheiding bestaat uit slijm dat geproduceerd wordt door de baarmoedermond (cervix) en afgestoten epitheel van de vagina. Deze afgestoten epitheelcellen bevatten glycogeen en wordt omgezet in melkzuur (lactaat) door de bacterie lactobacillus. Deze bacterie hoort thuis in de vagina en zorgt ervoor dat d.m.v. de lactaatproductie de zuurgraad in de vagina voldoende laag (enigszins zuur) blijft. Deze zuurgraad zorgt, tezamen met de slijmproductie uit de baarmoedermond, ervoor dat er geen bacteriën in de baarmoeder en in de buikholte kunnen komen die infecties (kunnen) veroorzaken.
De vaginale afscheiding is normaal gesproken reukloos en veroorzaakt geen klachten en wordt ook wel ‘fluor albus’ genoemd. Fluor albus betekent ‘witte afscheiding’, en mag niet verward worden met de term ‘witte vloed’. De hoeveelheid vaginale afscheiding verschilt van vrouw tot vrouw en is afhankelijk van de menstruatiecyclus. Halverwege de menstruatiecyclus, zo rond de eisprong (ovulatie genaamd), zal de afscheiding toenemen om daarna weer af te nemen.
Ook kan de vaginale afscheiding toenemen bij seksuele opwinding (‘de vrouw wordt nat’). De vrouw maakt meer vaginale afscheiding aan wanneer er een verhoogde bloedtoevoer ontstaat, waardoor het vocht door de wand van de vagina komt. Dit gebeurt vooral bij seksuele opwinding.

De vagina en seks (geslachtsgemeenschap)

Als de vrouw nog nooit  van haar leven seks (geslachtsgemeenschap) heeft gehad, wordt haar vagina omrand door het maagdenvlies (hymen genaamd). Het woord ‘vlies’ is hierbij echter een verkeerde benaming, aangezien het maagdenvlies helemaal niet gesloten is. Er zit namelijk een opening in het maagdenvlies, zodat het bloed tijdens de menstruatie het lichaam kan verlaten. Als het maagdenvlies te groot is voor penetratie (de man gaat met zijn penis de  vagina van de vrouw binnen), zal dit maagdenvlies wat inscheuren. Wanneer het maagdenvlies inscheurt, kan er wat bloed vrijkomen en het kan ook wat pijn veroorzaken. Het inscheuren van het maagdenvlies hoeft niet perse te gebeuren tijdens seks, maar het kan ook inscheuren door het gebruik van tampons of tijdens het sporten.

De G-spot (G-plek)

Enkele vrouwen hebben in hun vagina een zeer gevoelige erogene zone zitten, deze zone wordt de G-plek of de G-spot genoemd. Wanneer de G-spot gestimuleerd wordt door bijvoorbeeld vingers of een penis, kan de vrouw een orgasme bereiken. Aangezien niet elke vrouw een orgasme kan bereiken door penetratie, wordt de vrouw haar clitoris vaak gestimuleerd. Het stimuleren van de clitoris kan  gebeuren met de tong (beffen) of met één of meer vingers (vingeren). Het vingeren kan door de vrouw zelf uitgevoerd worden, maar ook door een ander persoon, het beffen kan enkel door een ander persoon uitgevoerd worden.
Het hebben van seks (geslachtsgemeenschap) kan ervoor zorgen dat men besmet raakt met een SOA. Om te voorkomen dat men een SOA oploopt tijdens het beffen, kunt u gebruik maken van een beflapje. Dit beflapje is gemaakt van latex en is voorzien van een aangename geur. Door het gebruik van een beflapje wordt de vrouw niet minder gevoelig, en tevens zijn de vrouw en de persoon die beft beschermd tegen SOA’s.

Vaginaal onderzoek

Een vaginaal onderzoek (ook vaginaal toucher genoemd) is een onderzoek van de inwendige geslachtsorganen van de vrouw (de vagina). Bij een vaginaal toucher zal (meestal) de arts met één of met twee vingers de vagina binnengaan en de andere hand op de buikwand leggen. Op deze manier kan de arts de grootte en de ligging van de baarmoeder en de baarmoederhals voelen. Ook is het in een aantal gevallen mogelijk om een deel van de eierstokken te voelen. Mocht de vrouw last hebben van pijn in haar onderbuik, kan door middel van een vaginaal onderzoek soms vastgesteld worden waar deze pijn precies zit.
De arts kan ook met behulp van een speculum de binnenkant van de vagina controleren en onderzoeken. Wanneer de arts dit met behulp van een speculum (eendenbek) doet, kan hij ook direct de baarmoedermond inspecteren, die zich aan het eind van de vagina bevindt. Ook als er een uitstrijkje gemaakt moet worden van de baarmoedermond, of een kweekje van de vagina, zal de arts dit doen met een eendenbek.

De vagina tijdens de bevalling

Wanneer de vrouw moet bevallen, zal de vagina worden opgerekt (tot zo’n 10 centimeter in diameter). Op deze manier kan de baby geboren worden. De vagina zal tijdens de bevalling opgerekt worden door het hoofdje van de baby. Wanneer de bevalling is afgelopen, zal de vagina na verloop van tijd weer herstellen en krijgt de vagina haar oorspronkelijke omvang terug. Wanneer een bevalling (te) snel gaat, bestaat er de mogelijkheid dat de vagina inscheurt doordat het weefsel niet genoeg tijd krijgt om op te rekken. Om ernstig inscheuren tijdens de bevalling te voorkomen, kan de verloskundige of de gynaecoloog tijdens de bevalling de vagina ‘inknippen’, (zijwaarts richting de bil), zodat het perineum (het stuk huid tussen de vagina en de anus) niet tot aan de anus kan uitscheuren. Dit inknippen wordt ook wel ‘episiotomie’ genoemd, en na afloop van de bevalling zal deze scheur/knipwond gehecht worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten