vrijdag 27 april 2012

Hironori Ohtsuka, grondlegger Wado Ryu karate


Een geschiedenis van het ontstaan van Wado-Ryu karate, vertaald in de levensgeschiedenis van grootmeester en grondlegger Hironori Ohtsuka sensei. Makkelijk te lezen. Voorafgaand een kleine en beknopte geschiedenis van het ontstaan van karate zelf.

Een stukje geschiedenis van het karate

Karate is een Japanse vechtkunst, maar de oorsprong van karate ligt niet, zoals velen denken, in Japan, maar vindt zijn oorsprong in het noorden van China, in de provincie Henan. Volgens de legenden leefde zo'n 1500 jaar geleden een Indische Monnik met de naam Bodhidharma Taichi of kortweg Daruma Taichi (Ta Mo in het Chinees).

Beide namen, Bodidharma en Daruma, worden goedgekeurd. In deze tekst zal verder gebruik gemaakt woorden van Daruma Taichi. Daruma Taichi onderwees in het klooster van de Shaolin-Zsu de boeddhistische leer Dhyana (later Zen genoemd). Zijn onderwijs en tch waren echter zo streng, dat veel van zijn leerlingen het bewustzijn verloren.  Daruma stelde daarom een soort fysiologische techniek samen, die zijn leerlingen lichamelijk en geestelijk moest sterken en hen zou beschermen op hun reizen. Deze techniek heette Ekikinyo, en bestond uit een serie van oefeningen gecombineerd met krijgskunst ter bevordering van het fysieke gestel. Het Ekikinyo, beter bekend als Shorin Kempo, (Shorin is het Japanse woord voor Shaolin) is de basis van vele oosterse vechtkunsten. Echter, er is nooit bewijs gevonden dat Daruma Taichi ook echt geleefd heeft. misschien staat hij in de legenden als symbool voor meerdere personen die in die periode hebben bijgedragen tot de ontwikkeling van dit Kempo. Een meer profane verklaring is dat veel Chinese kloosters zich in afgelegen gebieden bevonden en vaak het doelwit waren van rondtrekkende roversbenden. om zich tegen deze rovers te kunnen weren, gingen de monniken zich bedienen van verdedigingstechnieken die aansloten bij hun leer: een verdedigingskunst waarbij geen gebruik hoefde te worden gemaakt van wapens. Deze monniken werden later de geweldigste vechters van China en de stijl die ze beoefeden werden Shaolin-Zsu-tempelboks of Kempo genoemd. De meest bekende hiervan afgeleide vechtkunst is het huidige Shaolin Kung Fu.

Okinawa

Aangezien China en het eiland Okinawa (dat tegenwoordig bij Japan hoort) van oudsher met elkaar in betrekking stonden, vooral via kooplieden en zeelui uit de chinese provincie Fujian, duurde het niet lang voordat deze zelfverdedigingskunst ook in Okinawa werd beoefend. Het werd aanvankelijk gecombineerd met een lokale martial art (martial art = vechtkunst) en kreeg de naam Okinawa-Te. In de 15e eeuw kwam een koning aan de macht, Hashi van de Okinawa Sho-dynastie, die alle wapendracht verbood. Zo kwam het ongewapende gevecht in een stroomversnelling terehct. Er ontstonden drie grote stromingen op Okinawa, allen genaamd naar de steden waar ze werden ontwikkeld:
  • Shuri-Te
  • Naha-Te
  • Tomari-Te.
Uit het Shuri-Te werd later (18e eeuw) het To-Te of Kara-Te gevormd, waarbij zowel To als Kara twee leeswijzen van een Chinees schriftteken zijn die de Chinese Tang-dynastie (618-907) symboliseert (aanvankelijk las men dus ook nog Tang-Te). Later, vanaf 1937, werd dit teken veranderd, maar las men nog altijd "Kara", wat in het Japans "leeg" betekent.

Maar het eiland Okinawa was niet altijd van Japan geweest en had dus haar eigen taal. De oudste betekenis van "Te" was net als in het Chinees "techniek" of "kunst". Het oude kara-te betekende dus net zoveel als "Tang Kunst" of "China Kunst". De huidige betekenis van Karate, is echter "lege hand", want "Te" betekent in het Japans daadwerkelijk "hand".

Deze betekenis van karate is echter nog geen 100 jaar oud, want het duurde tot omstreeks 1920 voordat een inwoner van Okinawa deze verdedigingskunst in het openbaar demonstreerde in Japan. Zijn naam was Gichin Funakoshi, geboren in 1868 in Shuri, Okinawa. De eerste karate-dojo in Japan heette "Shoto Kan", naar een door Gichin Funakoshi gebruikt pseudoniem: Shoto, dat zoveel betekent als "pijnboomgeruis" (als jongeman liep hij graag bij een tempel waaromheen veel pijnbomen stonden. Het geruis van de wind door deze bomen verschafte hem de innerlijke rust die hij voor de Karate-training nodig had).

Stijlen

In het karate zijn verschillende stijlen, zoals het Shotokan, Kyokushin-kai, Wado-Ryu, Gojo Ryu en er zijn nog velerlei stijlen die ik hier niet heb opgenoemd. Er zijn veel verschillende stijlen in het karate, omdat er meerdere mensen waren die andere ideeën hadden over de technieken van karate, en hebben daardoor een eigen stijl ontwikkeld. De verschillen in bepaalde stijlen zijn soms nauwelijks te zien. Het Wado Ryu is de meest "zachtaardige" stijl in tegenstelling tot het Kyokushin-Kai. Deze stijl is de meest agressieve/dodelijke stijl van het hedendaagse karate.

Hironori Ohtsuka

Op 1 juni 1892 wed Hironori Ohtsuka sensei geboren in het plaatsje Shimohate, te Japan. Zijn vader was een medicus en werkte in het plaatselijke ziekenhuis. Zijn moeder kwam uit een familie waar de Samurai-traditie nog steeds in ere gehouden werd. Al op jonge leeftijd werden Hironori sensei de eerste beginselen van de Samurai bijgebracht. Toen Hironori Ohtsuka sensei 4 jaar oud was, komt Hironori voor het eerst in aanraking met JuJutsu. Hij krijgt les in het JuJutsu van zijn oom Chojiro Ebashi. Ook in het jaar dat Hironori Ohtsuka 4 is geworden, maakt hij kennis met de basisschool.

Wanneer Hironori 13 jaar is geworden, gaat deze voor het eerst naar de middelbare school. Hironori heeft het hier erg naar zijn zin. Ook startte hij hier met het Shindo Yoshin Ryu JuJutsu, en kreeg les van Tatsusaburo Nakayamo, de derde grootmeester uit deze stijl. Uit het oude JuJutsu is min of meer het hedendaagse Judo ontstaan. Ohtsuka leerde hier het belang van de natuurlijke bewegingen. De JuJutsu lessen zouden later een belangrijke rol gaan spelen in het hedendaagse Wado Ryu karate waarvan Hironori Ohtsuka sensei de grondlegger/oprichter is. De technieken van JuJutsu zijn zowel gebaseerd op het gebruiken van het gewicht en de beweging van de tegenstander, als op de eigen bewegingen. De stijl Shindo Yoshin Ryu JuJutsu kenmerkt zich door de stoot- en traptechnieken naar de vitale delen van het lichaam en door het natuurlijke ontwijken van een aanval met zo min mogelijk gebruik van energie. Ohtsuka sensei zette zijn studies voort en bestudeerde nu ook andere stijlen. Ook onderzocht hij de technieken van de bewegingen die er in het JuJutsu gemaakt werden.

Hij onderzocht de technieken van de meeste gevechtskunsten en zocht naar hun positieve kwaliteiten, hij verbeterde enkele bestaande technieken in combinatie met andere, nieuwe technieken om zo de bewegingen te perfectioneren. Doordat Ohtsuka sensei het JuJutsu heel vaak zat te bestuderen, leerde Ohtsuka sensei heel veel over de vitale punten van het lichaam. Op 19-jarige leeftijd begon hij te studeren aan de Waseda Universiteit in Tokyo. Maar, omdat zijn vader 2 jaar later, toen de sensei 21 was, overleed, was de sensei gedwongen om te stoppen met zijn studie en terug te keren nar zijn geboortestad waar hij ging werken bij de plaatselijke bank. Naderhand heeft hij nooit meer zijn studie kunnen vervolgen.

Toen Hironori Ohtsuka al 28 was, behaalde hij het Menkyu in het Shindo Yoshin Ryu JuJutsu, en volgde Tatsusaburo Nakayamo sensei op als vierde grootmeester. In 1922 kwam de sensei voor het eerst in contact met karate. Hij was in Tokyo en zag een van de eerste demonstraties die werden gegeven door Gichin Funakoshi sensei, de grondlegger van de hedendaagse karatestijl Shotokan. Onze sensei was meteen geinteresseerd geraakt toen hij nog maar een paar minuten van de demonstratie had gezien die Gichin Funakoshi sensei gaf. Na de demonstratie sprak Hironori Ohtsuka deze man, Gichin Funakoshi aan, en deze twee raakten aan de praat. Ze praatten uren en uren, discussierden over hun eigen interpretaties over de “martial arts” en bij het vallen van de avond ging Funakoshi sensei akkoord om Hironori Ohtsuka sensei te accepteren als zijn (eerste) leerling in het Shotokan karate. Funakoshi sensei was de eerste persoon die karateles gaf in Tokyo, daarvoor had men nog nooit van karate gehoord op de vier hoofdeilanden van Japan. Rond 1923 (in het begin van het karate) bestond een karatetraining hoofdzakelijk uit het beoefenen en leren van de kata.

Binnen een jaar had Hironori Ohtsuka sensei alle kata’s geleerd die Gichin Funakoshi sensei had meegenomen vanuit Okinawa. Maar Ohtsuka sensei vond enkele technieken en bewegingen moeilijk om uit te voeren en te begrijpen, daarom ging hij dan ook op zoek naar een dieper begrip van de kata’s, samen mat Manibu sensei, de oprichter van het Shuko-Ryu karate. Ohtsuka sensei vond het beoefenen van alleen maar kata in de strijd met de geest van het Budo. Hij zag aanvallen en verdedigen als één geheel (kobo itchi), wat een typisch kenmerk is van het Budo. Om dit te trainen ontwikkelde hij de kihon kumite (ook wel Yakusoku kumite genoemd). Door de kumite kon karate ook met een partner worden getraind om het kobo itchi gestalte te geven. Ook bracht onze sensei het vrij vechten in het systeem, waarmee de basis werd gelegd voor de wedstrijden.

Samen met Gichin Funakoshi sensei werden de kumite verder ontwikkeld en twee jaar later, in 1924, demonstreerden zij samen voor het eerst deze vormen van “vechten op afspraak”. Ook voegde Ohtsuka sensei het idori no kata (verdedigen vanuit een zittende positie) en het shiraha tori no kata (verdediging tegen zwaardaanvallen) toe. Tijdens de grote aardbeving van 1923 in Japan nam de populairiteit van de oude JuJutsu vormen af en ontstond er een nieuw tijdperk met als populaire vormen Judo, Aikido en Karate-do. Ook stopte Ohtsuka sensei in deze tijd met het bijhouden van het Shindo Yoshin Ryu JuJutsu en hij besloot om zich alleen nog maar te wijden aan het karate. In 1924 kwamen Ohtsuka sensei en Funakoshi sensei in aanraking met Yasuhiro sensei. Yasuhiro gaf les in het Shinden Jinen Ryu (een karate stijl), in het kendo en in het Jiu Jitsu.

Met zijn hulp konden Funakoshi sensei en Ohtsuka sensei daar ook les gaan geven. Hiermee werd de eerste universiteitskarate club in Japan opgericht. Hier kreeg Ohtsuka als eerste leerling van het karate zijn eerste Dan (= zwarte band) uitgereikt uit handen van Funakoshi. In april 1924 behaalde Ohtsuka sensei, tezamen met 6 anderen, als één van de eersten het Japanse Shodan niveau en hij werd al gauw de rechterhand van Gichin Funakoshi sensei. Ohtsuka sensei is dat ongeveer 11 jaar gebleven. In 1925 werd Ohtsuka sensei hoofdleraar van de Shindo Yoshin Ryu JuJutsu en assistent-leraar in de dojo van Funakoshi sensei en twee jaar later, in 1927, ging Ohtsuka sensei wer terug naar zijn geboorte plaats en nam zijn oude werk bij de bank weer op. Ook begon hij (opnieuw) met een studie medicijnen, net als zijn vader had gedaan. Hij specialiseerde zich hierbij in het behandelen van blessures tijdens trainingen van de krijgsvormen en vechtskunsten.

Ohtsuka sensei trainde ook met andere meesters zoals Kenwa Mabuni sensei en Choki sensei, en in een periode van verschillende jaren, integreerde hij al zijn JuJutsu kennis in zijn karate en creëerde zo vele aspecten die uniek zijn aan zijn stijl van karate, welke hij Wado Ryu noemde. In 1929 stichtte hij zijn eerste eigen karate club op de universiteit in Japan en werd hij een geregistreerd lid van de Japanse Gevechtskunst Federatie (JGF). Ohtsuka sensei was in 1932 tien jaar lang de leerling van Funakoshi sensei en tevens ook meteen de oudste leerling van Funakoshi sensei. Maar Ohtsuka was nog lang niet uitgeleerd en wilde het karate nog verder uitbreiden en bracht elementen uit het karate samen met de elementen uit het Jiu Jitsu omdat hij vond dat sommige blokkeringen en technieken uit het karate van Funakoshi sensei niet gebruikt konden worden in een gevecht of tijdens het trainen. Verder ontwikkelde Ohtsuka sensei de volgende elementen in het karate:
  • Taisabaki
  • Ma-ai
  • Sen No Sen
  • Nagasu
  • Inasu
  • Zanshin
  • Irimi
  • Mudana No Waza
Ohtsuka sensei stichtte zijn eigen karateschool op en noemde deze: “Dai Nippon Karate Shinko Club”. Tijdens het Budo Festival in 1933, te Kyoto kreeg Ohtsuka de kans om een eigen stijl te presenteren en dit gebeurde in de Butokukai. Alle karate stijlen konden zich nu laten registreren, door te vermelden wie de oprichter was, de naam van de stijl en de inhoud van de stijl. Hier introduceerde Ohtsuka sensei zijn stijl en liet deze vastleggen als Wado-Ryu Karate Jitsu. Ohtsuka liet hierbij 36 Kihon Kumite technieken, Tantodori, Idori, Tachi Dori en 16 kata’s vastleggen.

De 16 kata’s bestonden uit:

  • 5 pinan kata’s
  • Kushanku
  • Naihanchi
  • Seishan
  • Chinto
  • Bassai
  • Wanshu
  • Jion
  • Jitte
  • Rohai
  • Niseish
  • Suparini

Ook introduceerde hij de

  • Kihon kumite
  • Yakusoku kumite
  • Ippon kumite
  • Nihon kumite
  • Sanbon kumite
  • Ohyo kumite
  • Jiyu kumite
  • Taisabaki
  • Nagashi bewegingen
  • (I)dori No Kata.
Ohtsuka sensei vond dat er een nood was aan een meer vloeiend type van karate en verliet Funakoshi om zijn eigen stijl, het Wado Ryu, verder te ontwikkelen.

Boek

Het boek van Funakoshi verschijnt in 1935, genaamde Karatedo Kyohan, waarin Funakoshi sensei samen met Ohtsuka sensei de Idori technieken demonstreerde. Rond 1935 werd karate aanvaard als gevechtskunst, maar eerst enkel als een verlengde van Judo. Jammer genoeg bleven de gevechtskunsten tot in de jaren zestig van de negentiende eeuw beperkt tot in het Oosten. In de jaren die daarop volgden kende Wado-Ryu een grote groei, er werden nieuwe dojo’s geopend en karate werd aan de universiteiten aangeleerd. In 1938 verschijnt het boek Karate-Do Tai-Kan van Genwa Nakasone sensei met daarin Ohtsuka sensei die samen met Toshio Kato sensei zeven Tanto Dori technieken demonstreert. Ook wordt er in dat jaar de eretitel Renshi Go uitgeruikt aan Ohtsuka sensei, door de Dai Nippon Butoku Kai.

Ook tijdens de Tweede Wereldoorlog ging Ohtsuka sensei gewoon door met lesgeven en het behandelen van blessures. In 1942 wordt weder aan Ohtsuka sensei een ere titel uitgereikt door de Dai Nippon Butoku Kai en werd Ohtsuka benoemd tot Kyoshi Go. In datzelfde jaar begon Ohtsuka sensei les te geven in het Wado-Ryu aan een jonge student, genaamd Tatsuo Suzuki. Al in 1944 wordt Ohtsuka sensei benoemd tot chef karate instructeur en wordt hij een belangrijk lid van de Kokusai Budoin. Ook wordt hij directeur van de Japanse Klassieke Promotie Sociëteit van de Gevechtskunsten. Rond 1945 was het Wado Ryu uitgegroeid tot een volledige gevechtskunst. Op dit moment waren de technieken van Hironori Ohtsuka sensei op hun hoogtepunt. Rond deze tijd had Ohtsuka sensei de kata die hij geleerd had van Funakoshi sensei enigszins veranderd, alle “grote” bewegingen werden door hem als overbodig beschouwd, omdat het uitvoeren ervan resulteerde in een verlies van kracht en energie. Hironori Ohtsuka sensei probeerde de bewegingen juist zo “klein” mogelijk te houden om hier zo min mogelijk energie en kracht te verspillen. Ook veranderde hij de namen terug in de Chinese benamingen:
  • Heian werd Pinan
  • Kanku werd Kushanku
  • Gangaku werd Chinto
In 1949 begint Ohtsuka ook zijn zoon Jiro in het Wado te onderwijzen. Rond die tijd begon Jiro ook met de sporten Iaido, Kendo en Judo. In 1954 veranderde Ohtsuka de naam van zijn dojo “Dai Nipon Buto Kai” in “Zen Nippon Karate Renmei”. Het Wado Ryu karate bestond 20 jaar en dit werd gevierd met een demonstratie in de publieke hal van de plaats Hibiya. Tatsuo Suzuki werd tijdens deze demonstratie onderscheiden met de 5e Dan (de 5e zwarte band). Ook werd Tatsuo Suzuki door Ohtsuka sensei benoemd tot hoofdinspecteur van de Tokai regio in japan. Het boek van Ohtsuka sensei “Karatejitsu” met daarin veel kata’s verscheen in 1955, dit boek vormde de basis voor zijn boek uit 1970 “Wado-Ryu Karate”. In 1963 hadden heel veel andere karate-leraren besloten om zich het Wado-Ryu karate eigen te maken. Drie andere leraren, genaamd Tatsuo Suzuki (de leerling), Toru Arakawa en HajimeTakashima sensei, die zich het Wado Ryu eigen hadden gemaakt, maakten in 1963 een rondreis door de VS en Europa. De demonstraties die zij op verschillende plekken gaven, bleken een groot succes te zijn.

Nederland

De coach van de Nihon universiteits karateclub, Tanabe sensei, stichtte in 1964 de Britse Karate Associatie, de eerste Wado Kai in Europa, op. (Kai = vereniging). Suzuki (als algemeen hoofdinstructeur), Kono, Toyama, Yamashita en Shiomitsu sensei komen in 1965 in Europa. Zij vestigen zich in Engeland, Nederland, Italië en Duitsland en beginnen daar permanent les te geven. Iwasaki sensei begint permanent les te geven in Ierland. Enige tijd later vestigen zich in Engeland ook nog Takamizawa, Sakagami en Sugasawi sensei. Kono sensei wordt de hoofdinstructeur van Nederland. Kono sensei geeft les aan een aantal judo-leraren in de sportschool van T. Wagenaar in Amsterdam. Buiten deze lerarentraining doceerde hij ook door heel Nederland op sportscholen en introduceerde zo het Wado Ryu op brede schaal. Ohtsuka sensei behaalde in 1966 de Shiju Hoosho Medaille. Rob Swartjes sensei richt in Nederland de Wado Karate Nederland op. Hiermee begint het karate en organisatie geschiedenis van het Wado Ryu karate in Nederland.

De interesse in het Wado Ryu karate was in Nederland nog steeds aan het groeien. Ohtsuka bezoekt vanaf 1968 verschillende landen in Europa en begint daar lessen en demonstraties te geven, ook komt hij langs in Nederland. In 1969 was Ishikawa zeer vereerd om een Wado Ryu karate demonstratie te mogen geven met de grootmeester Ohtsuka sensei, in het centrum van Parijs, de hoofdstad van Frankrijk. Ohtsuka sensei had hierbij al de opmerkelijke leeftijd van 77 jaar behaald. Ook gaf de grootmeester hier stages in Parijs, waar de mensen aan deel konden nemen wanneer deze wilden.  Ishikawa sensei geeft momenteel nog steeds stages/gasttrainingen in Nederland. Februari 2005 mocht budovereniging Hikari zeer vereerd zijn met de komst van Ishikawa sensei, welke een gasttraining gaf in deze prachtige Zaanse dojo. Hikari is een budovereniging waar Karate (Wado Ryu), Judo, Aikido en Jiu Jitsu worden gegeven.

Boeken

Tegen de jaren 70 werd karate ook overal in de Westerse wereld beoefend. In 1970 verschijnt van Ohtsuka het boek Wado Ryu Karate, hierin geeft onze sensei uitleg over zijn ideeën, principes en kata’s van het Wado. Door de voorzitter van de Kokusai Budo Renmei wordt aan Ohtsuka sensei de titel Meijin verleend in 1972. In 1975 promoveerde Ohtsuka sensei zijn leerling Tatsuo Suzuki tot Hachi-Dan. Grootmeester Ohtsuka sensei kwam in juni 1977 op 85-jarige leeftijd naar Nederland toe voor een trainingsbezoek en om gasttrainingen en stages te geven.

Nieuwe Stijl

In 1980 scheurde omwille van een intern probleem een nieuwe stijl af, de Wado-Kai. Ohtsuka sensei dacht eraan zich terug te trekken en wilde dat zijn zoon Jiro hem opvolgde. Ander hooggeplaatste Wado-karateka’s gingen hier echter niet mee accoord. Ondanks vele onderhandelingen konden ze niet tot een overeenkomst komen en zijn de twee partijen hun eigen weg gegaan. 46 jaar na de oprichting van de stijl Wado Ryu, ontstond in Japan onenigheid binnen de toenmalige organisatiestructuur onder leiding van Hironori Ohtsuka. Het gevolg hiervan is dat Ohtsuka sensei en zijn opvolger alle relaties verbraken met de zogenoemde “Suit Group”. In overeenstemming met de rechter werd afgesproken dat iedere groep zijn eigen weg onder zijn eigen naam verder zou bewandelen, zonder de ander lastig te vallen. Jiro Ohtsuka, de zoon van onze grootmeester, volgt op 20 november 1981 zijn vader Hironori Ohtsuka sensei op omdat deze het besluit had genomen om te stoppen met hoofd te zijn van de organisatie. Vanaf 1 april 1981, veranderde Hironori Ohtsuka sensei de organisatie naam in: “Wado-Ryu Karate-Do Renmei.

Document

Bovendien ondertekende Ohtsuka sensei een document waarin stond dat degene die niet tot zijn organisatie behoorden, niet gerechtigd waren tot het gebruik  van de stijlnaam Wado Ryu. Dit document is nu nog steeds in het bezit van zijn opvolger en zoon Jiro Ohtsuka sensei. De Suit Group besloot tevens verder te gaan onder de naam Wado Kai.

Overlijden

Na 84 jaar van zijn leven aan het budo te hebben besteed, overlijdt Hironori Ohtsuka sensei op 29 januari 1982. Deze goede heer had een leeftijd bereikt van bijna 90 jaar. Hironori Ohtsuka sensei wordt nog steeds erkend door zijn bijdrage en toewijding aan Wado Ryu karate. Wanneer Ohtsuka sensei werd begraven,werd er op zijn grafsteen iets geschreven. Deze tekst luidt: “The way to practise martial arts is not for fighting. Always look for your own inner peace and harmony, search for it”.

Stromingen

Na de dood van Ohtsuka sensei ontstonden 3 stromingen in het Wado Ryu karate:
  • Wado Ryu
  • Wado Kai
  • WIKF
In 1989 werd het laatst gezamenlijke wereldkampioenschap – de Wado World Cup- gehouden in sportcentrum Crystal Palace te Londen, Engeland. Enige tijd na de Wado World Cup hield de UKKW (United Kingdom Karate-Do Wado-Kai) een vergadering waarin besloten werd dat de UKKW, onderleiding van Tatsuo  Suzuki sensei, alleen doorgaat.

Takamizawa sensei

Takamizawa sensei overlijdt helaas in 1998. Takamizawa sensei had beentehnieken ontwikkeld waarmee hij snelle stoottechnieken versloeg. Hij zei altijd, gebruik wat je nuttig lijkt en geeft (nieuwe) technieken de tijd. Die tijd heb je nodig om je technieken eigen te maken.

Het overlijden van Takamizawa sensei was ook een groot verlies voor het Wado Ryu. Deze uitstekende leraar had altijd een uitzonderlijke goede (wis- en natuurkundige) uitleg in zijn lessen. Na jarenlange training kan je namelijk zin van onzin onderscheiden in het karate. Inmiddels (1999) is Wim Massee uit Spanje, 5e Dan, de Cheif Instructor Europe WIKF. In Engeland verlaat Sakagami sensei later de ACADEMY om verder te gaan met een eigen organisatie.

De huidige ACADEMY-leraren (2005) zijn o.a. Shiomitsu, Iwasaki, Sugasawa en Grimes sensei. Tijdens de wintercursussen in Engeland wordt regelmatig grootmeester Jiro Othsuka sensei uitgenodigd.

Schrijven van Hironori Ohtsuka sensei

(vertaald naar het Nederlands)
De weg om martiele kunst te beoefenen is niet alleen het vechten. Zoek altijd naar je eigen vrede en harmonie, zoek ernaar. Wanneer je Wado-Ryu beoefend als een martiele kunst, betekent het niet alleen uzelf verbinden op de weg van Wado-Ryu, maar ook uzelf verbinden naar een zekere manier van leven, welke inbegrepen heeft “HARD TRAINEN”; het overkomen van obstakels in het leven en het vinden van de weg om een gezond en betekenisvol bestaan te leiden in de tijd dat je op deze planeet bent. Door deze manier van leven kan je het centrum bereiken van “WA” en een leven leiden van compleetheid. Dit is realiteit! Daarom, om het doel te categoriseren van de training in het Wado-Ryu, moet men het centrum vinden van “WA” door hard te trainen. Eens je het centrum hebt binnengetreden van WA, zal je vele andere wegen vinden om te groeien en uw manier van leven te verbeteren. Het zal je helpen groeien op alle gebieden in je leven…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten