Wat is alveolitis?

Met alveolitis wordt de ontsteking van de alveole bedoeld, nadat een tand of een kies getrokken is. In dit artikel leest u alles over de oorzaken en de genezing van de pijnlijke aandoening alveolitis.

Oorzaken van alveolitis

Alveolitis (in het Latijn ‘alveolitis sicca dolorosa’ genaamd) is de ontsteking van de alveole na het trekken van een tand of kies. Een kies of een tand kan getrokken worden door de tandarts om bepaalde redenen, bijvoorbeeld door cariës, parodontitis of een ontsteking. Nadat de tandarts de betreffende tand of kies uit de kaak getrokken heeft, zal er een holte in de kaak achterblijven. De wond die veroorzaakt wordt door het trekken van een tand of kies, zal medisch gezien makkelijk genezen.

Om de wond op een goede manier te laten genezen zal er in de tandholte (de alveole genoemd) een bloedklonter gevormd moeten worden. Deze bloedklonter zal zich tijdens het genezingsproces omvormen tot bot, ander bindweefsel en tandvlees. Wanneer deze bloedklonter zich tijdens het genezingsproces niet vormt, zal er een droge holte ontstaan. In deze droge holte zullen microben zich nestelen op de wanden ervan. Door het nestelen van deze microben ontstaan er ontstekingen en zal de droge holte etter gaan afscheiden. Dit proces gaat doorgaans gepaard met hevige pijn, en zal twee dagen na het trekken van de tand of kies opkomen.

De reden waarom de bloedprop niet of onvoldoende in de alveole ontstaat, kan verschillende oorzaken hebben. Enkele van deze oorzaken zijn roken, diabetes of een te zachte extractie. Ook wanneer de patiënt de mond gaat spoelen om de vieze smaak van bloed weg te krijgen, kan ervoor zorgen dat de bloedprop in de alveole weg zal spoelen waardoor de ontsteking ontstaat.

Behandeling en genezing van alveolitis

Na het trekken van de tand of kies zal er doorgaans spontaan een bloeding opkomen en er een bloedklont in de alveole achterblijven. Mocht er tijdens het trekken van de kies of tand geen bloeding opkomen, kan de tandarts ervoor kiezen om zelf een bloeding te veroorzaken. Dit kan de tandarts doen om bijvoorbeeld met een naaldje in het weefsel te prikken, waardoor het gaat bloeden. Mocht de tandarts hier niet voor kiezen, kan deze ook kiezen voor een behandeling met Coe pack. Dit is een pasta waarmee de tandarts de holte kan afsluiten, waardoor de microben zich niet meer aan de wanden van de alveole kunnen hechten. Ook kan ervoor gekozen worden om de wond af te dichten met Alvogyl. Ondanks de goede resultaten van de behandeling met Alvogyl, wordt dit nog zelden toegepast. Dit omdat de patiënt een nare bijsmaak ervan in de mond krijgt. In een enkel geval zal de tandarts antibiotica voorschrijven, maar dit heeft een onbewezen werking.

Wat is bloedarmoede?

Bloedarmoede (anemie) is een aandoening waarbij sprake is van een te laag gehalte aan hemoglobine (Hb) in het bloed. Anemie is een Grieks woord dat 'bloedloos' betekent.

Hemoglobine

Om uit te leggen wat bloedarmoede is, moet men eerst weten wat hemoglobine is. Hemoglobine is een eiwit dat voorkomt in het menselijk bloed. Alle rode bloedcellen in het menselijk lichaam zijn voor het grootste gedeelte gevuld met het eiwit hemoglobine. Dit eiwit is ook het eiwit wat de karakteristieke rode kleur aan de rode bloedcellen geeft. Daarnaast is de stof hemoglobine ook  verantwoordelijk voor het transport van zuurstof en koolstofdioxide door het menselijk (of dierlijk) lichaam.

Bloedarmoede

Wanneer een mens of dier lijdt aan bloedarmoede (in het Latijn: anemie), is er dus te weinig hemoglobine in het bloed aanwezig. De meest voorkomende oorzaak van bloedarmoede is een tekort aan ijzer in het menselijk lichaam. Te weinig ijzer kan komen door voedselinname met geen of (te) weinig ijzer, maar het kan ook zo zijn dat het lichaam moeite heeft met het opnemen van ijzer. Daarnaast kan bloedarmoede ontstaan door een verhoogd verlies van ijzer, en daarmee dus ook van hemoglobine. Een reden voor extreem verlies van ijzer en hemoglobine kan een ernstige (grote) wond zijn. Dit bloedverlies kan extern zijn (het bloed loopt uit het lichaam weg) of intern (het bloed blijft in het lichaam, maar verlaat de bloedbaan). Dit laatste (intern bloedverlies) kan bijvoorbeeld ontstaan wanneer de milt gescheurd is.

Hoe ontstaat bloedarmoede

Bloedarmoede kan ontstaan door verlerlei oorzaken, die hieronder beschreven zullen worden.

Verminderde productie van bloedcellen

Een verminderde productie van rode bloedcellen kan ontstaan door een tekort aan ijzer, vitamine B12, folumzuur en intrinsic factor. Maar ook erfelijke aandoeningen als thalassemie kunnen bloedarmoede veroorzaken, net als chronische ziekten (bijvoorbeeld reuma), chronische infectieziekten of kwaadaardige gezwellen.

Verhoogde afbraak van bloedcellen

Dit kan veroorzaakt worden door afwijkingen aan de bloedcellen zelf, erfelijke afwijkingen als sikkelcelanemie, door auto-immuunprocessen, splenomegalie en zelfs door aantasting van rode bloedcellen door parasieten (bijvoorbeeld Malaria).

Bloedverlies

Zoals al eerder vermeld in dit artikel kan bloedarmoede ook ontstaan door (extreem) bloedverlies. Hierbij moet wel vermeld worden dat de bloeding dermate groot is dat er meer bloed verloren gaat dan wat door het lichaam aangemaakt kan worden in dezelfde tijd.